Uwaga! Zagrożenie pryszczycą!
Uwaga hodowcy zwierząt! W związku z zagrożeniem chorobą zakaźną zwierząt – pryszczycą (stwierdzone przypadki w państwach ościennych) – informujemy, że jest to jest to wysoce zakaźna i zaraźliwa choroba zwierząt parzystokopytnych domowych oraz dzikich: bydła, owiec, kóz, świń (jeleni, saren i dzików), która powoduje powstawanie pęcherzyków i pęcherzy na błonie śluzowej w jamie gębowej, na wargach, języku, w okolicy otworów nosowych oraz na wymieniu, strzykach, w szparze międzyracicowej i na koronkach racic. Zakażone zwierzęta niechętnie się poruszają, mają podwyższoną temperaturę ciała, obserwuje się apatię, kulawiznę i utratę apetytu oraz spadek mleczności, a u bydła obfite ślinienie. Ciężarne samice mogą ronić, a młode zwierzęta mogą padać bez widocznych objawów klinicznych. Wirus wydalany jest przez zakażone zwierzę na ok. 4 dni przed wystąpieniem u niego objawów chorobowych! Zakażone i chore na pryszczycę zwierzęta wydalają wirus z wydychanym powietrzem, wydzielinami oraz wydalinami. Przeżuwacze mogą być nosicielami wirusa nawet do 3 lat.
Źródła zakażenia:
- zwierzęta chore,
- ślina, mleko i jego przetwory, kał, mocz,
- nasienie i zarodki,
- pasza, woda, żłoby, podłogi, pastwiska, skóra, wełna, ręce i odzież obsługi, środki transportu,
- mięso i jego przetwory,
- odpadki kuchenne.
W celu ochrony stada przez wniknięciem wirusa pryszczycy należy pamiętać, żeby zwierzęta wprowadzane do niego pochodziły z wiadomego źródła i były zaopatrzone w świadectwo zdrowia potwierdzające ich pochodzenie i status zdrowotny. Ostatni przypadek FMD w Polsce stwierdzono w 1971 r. Polska jest uznana za kraj urzędowo wolny od tej choroby przez Światową Organizację ds. Zdrowia Zwierząt (OIE) jednakże istnieje wysokie ryzyko wystąpienia ognisk tej choroby w naszym kraju w związku z pojawieniem się choroby w kilku krajach europejskich!
Więcej o chorobie i sposobach jej zapobiegania znajdziesz w poniższych materiałach:
